Om jezelf af en toe eens op te voeden, te laten inspireren of verbazen..ga naar een museum! En (als ik ga) dan ga ik vaak naar Foam in Amsterdam.
En nu in dat museum: Helmut Newton. Laat begonnen met z’n carrière maar gelijk viel het werk op. Vogue, YSL, Elle noem maar op..ze wilde hem. En waarom dan eigenlijk? En nu ik het gezien heb van dichtbij..ik doe een poging.
Ik zie in z’n werk vanaf begin jaren 70 tot zijn dood in 2004 bijna geen verschil in techniek. Je ziet het aan de kleding wel..veel naakt..dus aan de beharing (oerwouden), maar aan belichting ofzo? Nee. Simpel uitgelicht, bijna altijd hetzelfde. Wel doet hij altijd iets anders erbij, er gebeurd iets op het beeld. Je gaat ook zoeken wat het is. Soms een man ver weg, een aapje en regelmatig staat hij er zelf ook op. Handen en voeten worden regelmatig half erop gezet..vind ik een openbaring. (Ik baal er altijd van als een voet of hand er niet op staat). Dus die “moet” kan ook overboord. Hij schoot film, heeft vaak een korreltje, en daar neig ik ook steeds naar. Ik schiet wel digitaal maar dat lissen we softwarematig op.
Niet alles is even mooi maar de collectie laat wel zien dat simpel ook vaak heel mooi kan zijn. Hij was een pionier? Mwah ook niet echt..ik denk dat hij iets in z’n hoofd had wat hij wilde maken en dat gewoon eiste. Heel veel fotografen hebben ideeën in het hoofd en willen dat niet uitvoeren omdat ze misschien schaamte hebben. Hij niet. Deed wat er in hem opkwam, ter plekke. Ik heb er heel veel van opgestoken. Nu nog overbrengen op de mensen die ik ga fotograferen.
Ga dat zien..
